Xerjoff Join The Club

Vorige maand was ik aanwezig bij de lancering van een nieuwe niche parfumcollectie genaamd Join The Club, zoals je hier al even hebt kunnen zien. Join The Club is de nieuwste collectie van het Italiaanse parfumhuis Xerjoff en bestaat uit 10 eaux de parfums. Bij deze exclusieve parfumlijn hoort een apart concept waar ik jullie graag mee over vertel. Ikzelf heb 2 van de 10 parfums en die laat ik natuurlijk ook even zien.

De Join The Club parfums zijn geïnspireerd op exclusieve members-only clubs en een ode aan golf, zeilen, theater, meditatie, mode, sigaren, jazz, dichtkunst, reizen en polo.

Geuren zijn heel persoonlijk. Geuren kunnen emoties oproepen of herinneringen, dat vind ik zo mooi! Het is ook daarom dat de geuren van Join The Club niet uit traditionele dames- of herengeuren bestaan, maar iedereen vrij is om een geur te kiezen dat bij hem of haar past. Geen grenzen, geen regels. Kiezen doe je puur op je gevoel.

Dat ‘kiezen op gevoel’ kwam ook terug tijdens de perspresentatie. De aanwezige pers moest de 10 verschillende geuren koppelen aan de ‘clubs’. Moeilijk! Uiteindelijk had ik er maar 2 aan de juiste ‘clubs’  gekoppeld, maar daarmee behoorde ik wel tot de besten, haha!

Dat het exclusieve niche parfums zijn, zie je al gelijk aan de verpakking. De parfums zitten in een prachtige doos en er is veel aandacht besteed aan de details zoals de tekst op de doos, de verzegeling en het feit dat het parfum niet los in het doosje zit, maar in wit schuimrubber.

Het Italiaans parfumhuis Xerjoff (spreek uit: Zer-djof) is in 2004 opgericht door Sergio Momo. De naam Xerjoff is geïnspireerd op de bijnaam die Sergio Momo als klein jongetje kreeg van zijn Kroatische grootmoeder.

Bij elk flacon zit een membership pasje met een persoonlijke code waarmee je toegang krijgt tot een eigen members club op internet, met andere eigenaren van dit parfum. In de club vind je nieuws en initiatieven rondom het thema van jouw gekozen geur.

De parfums zitten in een vijfhoekige felblauwe 50 ml flacon van kristallijn. De geur Kind Of Blue behoort tot de ‘jazz club’. Join The Club geeft geen beschrijving van geurnoten zoals we van andere parfums gewend zijn, maar het schetst een locatie, een verhaal en een emotie.

“The perfume of the night that envelopes itself in an uninterrupted succession of moods expressed by the flow of music that announces the first light of dawn. Followed by that type of enthusiasm that sometimes overcomes you and makes you feel you have complete control over your life. And that “type of sadness” that sometimes creeps up on you and shakes your inner feelings, where the trumpet solo by Miles Davis warmly but forlornly describes to perfection. An acrid and dense smoke pervades the atmosphere whilst the soft and warm light are ripped open by a sharp trumpet solo followed by a quick paced sax and drum duet. A flow of sound capable for containing and summarising the contrasts.  Notes which are sometimes reassuring and embracing and sometimes sweeping and pungent that diffuse the rich aromas of life.”

Dat klinkt allemaal erg mooi, maar om jullie toch een beetje een idee te geven hoe ik het parfum ervaar, zal ik hem ook in mijn eigen woorden omschrijven. Ik had bij de Jazz Club een veel zwaarder parfum gedacht, met een zware sigarengeur. Kind Of Blue is helemaal niet zo zwaar. Ik vind hem eigenlijk best fris en zou hem ook overdag kunnen dragen.  Ik heb het vermoeden dat er iets van citrus in zit, wat hem zo fris maakt. Toch is hij ook warm, zacht en een beetje kruidig. Zo zie je maar weer hoe iedereen een parfum anders kan ervaren.

More Than Words daarentegen is wel een erg zwaar parfum, eentje die ik eerder bij de Jazz Club vind passen, maar hij behoort tot de Dichters Club. Omdat hij zo geconcentreerd en zwaar is, heb je maar een heel klein beetje nodig. Je wil natuurlijk niet dat er een enorme parfumwalm om je heen hangt.

“It is a place in time, expanded, layered and not delimited by the inexorable ticking of the clock. The dimension of time has one single meaning within, that of “giving oneself time”: to watch, observe, reflect, think and translate this complex process into writing.  To find the words that rouse one’s memories and evoke real or imaginary worlds. Those words that crowd the old volumes which emanate the scent of time and vast experience, as well as contemporary works, united by their ability to grasp the essence of the human condition. And in so doing, it gives the pleasure of sharing feelings and emotions by relating our awareness with that of our fellowmen, creating an ideal space to be inhabited with one’s thoughts. “True life – stated Marcel Proust – at last discovered and illuminated, the only life therefore really lived, that life in literature” because, as stated by Fernando Pessoa, “literature, like every art, is the confession that life is not enough”.”